Shkruan: Blerta Deliu
Albert Deliu ishte vetëm dy vjeç atë mëngjes të trishtë të 26 shtatorit që u përgjak nga vrasja e nënës, motrave dhe 20 anëtarëve të tjerë të familjes, nga kriminelët serbë. Ishte shumë i vogël, por mbi krahët e njomë prej fëmije mbante peshën e rëndë të tragjedisë.
Tashmë 26 vite më pas, i pjekur nga koha, nga e kaluara, nga sfidat, nga mungesat, por edhe nga ambiciet, synimet e ëndrrat, Alberti shquhet si testament i gjallë i qëndrueshmërisë, shpresës dhe dashurisë.
Të tillë pata fatin ta njoh, si student në Fakultetin e Arteve, ku shquhej për përkushtimin, seriozitetin dhe modestinë.
Është e vështirë të ulesh me të pa u përfshier nga një valë emocionesh – një përzierje trishtimi për humbjen e patregueshme që mbart dhe admirimi për rrugën që ka zgjedhur.
Pavarësisht gjithçkaje që ka duruar, optimizmi i tij është ngjitës dhe rrezatues. Në çdo fjalë që ai thotë, dëgjon jehonën e ëndrrave të parealizuara të familjes së tij, por edhe një vullnet sfidues për të jetuar për ta.
Ai qesh jo veç për veten e tij, por edhe për motrat, jeta dhe ëndrrat e të cilave u prenë padrejtësisht në gjysmë. Çdo hap që ai hedh është një akt përkushtimi ndaj kujtimit të familjes – si premtim i heshtur për t’i bërë ata krenarë.
Udhëtimi i Albertit është një himn fuqie, i mbajtur mbi krahët e shpresës, ashtu sikurse edhe fanella që kishte veshur sot, duke prekur butësisht zemrat e të gjithë atyre që kanë fatin ta njohin atë.
Albert Deliu nuk është thjesht një i mbijetuar. Alberti është simbol i shpirtit të paepur të Kosovës. Është një fanar shprese për një të ardhme, ku edhe netët më të errëta i lënë vendin agimit.
Historia e tij është historia e vetë Kosovës – ajo e sakrificës, qëndrueshmërisë dhe e besimit të palëkundur në mundësinë e një të nesërme më të mirë.
Faleminderit Albert, që gjete forcën dhe zgjodhe të qëndrosh shtatlartë – për të çuar emrin e familjes përpara, me dashuri, me shpresë dhe me nder!
Lavdi e përjetshme dëshmorëve të Kosovës!🌹