Të gjitha të mirat e agjërimit të Ramazanit për shëndetin tuaj fizik dhe mendor
Ramazani është muaji më i zgjedhur dhe më i rëndësishmi për të gjithë myslimanët. Muaji në të cilin është urdhëruar agjërimi dhe në të cilin filloi zbritja e Kur’anit të madhërishëm.
Çdo besimtar i sinqertë e pret me gëzim Ramazanin, duke shpresuar në mëshirën dhe faljen e Allahut. Është koha kur zakonet dhe detyrimet tona jetësore ua nënshtrojmë momenteve kur fillojmë agjërimin dhe kur bëjmë iftarin.
Është muaji i sakrificës dhe i përkushtimit ndaj njëri-tjetrit, për ditë të bardha, të paqta. Është muaji i shenjtë që zbret engjëjt në Tokë për të përhapur mirësinë mes nesh.
Muaji i Ramazanit është gjithashtu një mundësi për të parë “bazat dhe themelet” e praktikës shpirtërore. Mbi të gjitha, është kohë e solidaritetit dhe e ndarjes.
Besimtarët gjatë këtij muaji abstenojnë nga ushqimi, pijet dhe kënaqësitë trupore nga agimi deri në muzg, me shpresën se kjo do të çojë në devotshmëri më të madhe.
Po ashtu, në agjërim mishërohen edhe aspektet e tjera, të cilat përfaqësojnë dimensionin shpirtëror, si: humanizmi, bamirësia, solidariteti, urtësia, durimi, bujaria, ndershmëria, mëshira, butësia, falja, pendimi, devotshmëria etj.
Thënia e famshme e Profetit Muhamed: “Agjëroni, që të jeni të shëndetshëm”, nxjerr në pah vlerat kuruese të agjërimit. Fraza “do të jeni të shëndetshëm”, paraqet formën maksimale kurative për agjëruesin, në favor të dy pjesëve përbërëse të njeriut: trupit dhe shpirtit.
Libri i Shenjtë Kurani thotë se Ramazani ka dimension shpirtëror, moral, solidar dhe shëndetësor. Nga agjërimi janë liruar fëmijët, shtatzënat, nënat me foshnja në gji dhe të sëmurët. Ditët e Ramazanit janë gjithashtu specifike në atë që xhamitë janë plot gjatë të pesë namazeve (faljeve), megjithëse ato mund të falen edhe në shtëpi.
Agjërimi njëmujor nuk i liron besimtarët nga obligimet dhe punët e rregullta, por u lejohet t’u përshtaten detyrimeve fetare.
Çfarë ndodh me trupin kur agjërojmë?
Gjatë agjërimit, qarkullimi i traktit tretës çlirohet nga tretja e ushqimit dhe metabolizimi i lëndëve ushqyese në procesin e tretjes së ushqimit. Në këtë mënyrë, zemra jonë pompon një sasi më të vogël gjaku dhe energjia në trup drejtohet nga tretja e ushqimit në veprime të tjera të rëndësishme: shërimi i plagëve, puna intelektuale dhe tejkalimi i sëmundjeve.
Dr. Allan Cott, një nga ithtarët e shërimit me agjërim, thekson në librin e tij “Agjërimi si një mënyrë jetese” se agjërimi çon në një pushim të përgjithshëm fiziologjik të traktit tretës si dhe në sistemin nervor qendror dhe normalizon dhe balancon metabolizmin.
Fituesi i çmimit Nobel, dr. Alexis Carrel, tha se gjatë agjërimit në organizëm ndodhin procese komplekse dhe të pashpjegueshme që janë shumë të rëndësishme për trupin dhe se në këtë mënyrë agjërimi i shpëlan të gjitha përbërjet në trup dhe i ndryshon ato.
Gjithashtu, konstatimi i shkencëtarit amerikan Dr. Herbert M. Shelton (1895-1985) në librin “Agjërimi mund të shpëtojë jetën tuaj”, citohet edhe sot nga ithtarët mjekësorë të agjërimit: “Nuk ka asgjë më të bukur sesa të dëshmosh shërimin e plotë të sëmundjeve gjatë agjërimit”. Shelton thekson më tej se agjërimi pushon trupin; lehtëson e përshpejton punën e sistemit tretës; lehtëson punën e veshkave dhe kanalit urinar duke reduktuar urinimin; mpreh shikimin (një person mund të shohë dy herë më mirë pas agjërimit); largon toksinat dhe pastron trupin; përmirëson gjendjen e shëndoshë të mendjes, sepse mospërmbajtja në dietë çon në dembelizëm, përgjumje dhe të menduarit më të dobët; rinovon dhe rigjallëron dhe mbron nga obeziteti.
Hipokrati “Babai i Mjekësisë”, i cili jetoi deri në një moshë 90-vjeçare, shkroi: “Të gjithë e kanë një mjek në vetvete; ne thjesht duhet ta ndihmojmë atë në punën e tij. Të hash kur je sëmurë, do të thotë të ushqesh sëmundjen tënde”. Dhe filozofi i madh Paracelcus, shkroi: “Ata që agjërojnë janë në duart e mjekut të brendshëm.
Vlerat shëndetësore të agjërimit
Ndihmon në shërimin e sëmundjeve kronike
Gjatë agjërimit ulet marrja e thartirave të ngopura yndyrore, të cilat janë të lidhura me shfaqjen e kolesterinës së keqe. Është konstatuar shkencërisht që agjërimi i kontribuon shërimit të diabetit, inflamacionit të sistemit të tretjes, parandalon krijimin e gurëve në veshka.
Gjatë kohës së agjërimit forcohen lëkura dhe indet lidhore dhe zbusin apo zhdukin migrenën, alergjitë, aknet, si edhe sindromën paramenstruale. Ndihmon në trajtimin e sëmundjeve kronike si lupusi, presioni i lartë i gjakut, artriti dhe sëmundja e Crohn-it.
Humbje peshe
Agjërimi i Ramazanit nuk ndikon domosdoshmërisht në humbjen e peshës, por mjekë dietologë në shumë vende përdorin gjithnjë e më shumë përfitimet e agjërimit të Ramazanit kur përshkruajnë dieta dhe terapi për pacientët obezë. Sipas rekomandimeve të tyre, agjëruesi duhet të shmangë vaktet me kalori të lartë dhe marrjen e sheqerit. Agjëruesit që duan të humbin peshë mund të kenë një darkë të shëndetshme që përfshin supë, bukë të freskët, hurma dhe djathë dhie.
Shëndeti mendor
Ekspertët kanë zbuluar gjithashtu se kufizimi i marrjes së ushqimit gjatë ditës mund të ndihmojë në përmirësimin e shëndetit mendor. Gjegjësisht, shkencëtarët studiuan lidhjen mes dietës, shëndetit të stomakut dhe shëndetit mendor. Ata zbuluan se agjërimi mund të çojë në lirimin e BDNF (faktori neurotrofik që rrjedh nga truri) në tru. Është treguar se mbron qelizat e trurit dhe mund të çojë në reduktimin e depresionit dhe nervozizmit, si dhe në rrezikun e zhvillimit të demencës.
Agjërim të lehtë!
